The violinist

Violinist in the Metro

Κάποιο κρύο πρωινό του Ιανουαρίου, ένας άντρας κάθησε σε ένα κεντρικόσταθμό του μετρό και ξεκίνησε να παίζει το βιολί του. Έπαιξε γιαπερίπου 45 λεπτά. Κατά τη διάρκεια αυτών των 45 λεπτών, δεδομένου ότιήταν ώρα αιχμής, πέρασαν από μπροστά του αρκετές χιλιάδες άνθρωποι, οιπερισσότεροι πηγαίνοντας στη δουλειά τους.Subject: Violinist in the MetroΤρία λεπτά μετά την έναρξη της μουσικής, ένας μεσήλικος κύριοςπαρατήρησε ότι υπήρχε ένας μουσικός που έπαιζε βιολί, τον κοίταξε γιαλίγα δευτερόλεπτα και συνέχισε το βιαστικό του βηματισμό. Ένα λεπτόαργότερα, ο βιολιστής εισέπραξε το πρώτο του δολάριο, από μια κυρίαπου το πέταξε στο καπέλο του καθώς περνούσε από μπροστά του χωρίς νασταματήσει καθόλου. Λίγο αργότερα, κάποιος ακούμπησε στον τοίχο καιτον άκουσε για λίγο, αλλά μετά κοίταξε το ρολόι του και έφυγεβιαστικός. Πιο πολύ από όλους τους περαστικούς, ασχολήθηκε μαζί τουένα τρίχρονο αγόρι που ήθελε να σταματήσει για να ακούσει, αλλά ημητέρα του τον τράβηξε για να συνεχίσουν τη διαδρομή τους. Το παιδίκοιτούσε συνεχώς προς τα πίσω καθώς απομακρυνόταν. Το ίδιοεπαναλήφθηκε και με άλλα παιδιά και τους γονείς τους, οι οποίοι -χωρίς καμία εξαίρεση - τα τράβαγαν για να συνεχίσουν το δρόμο τους.Στα 45 λεπτά μουσικής, συνολικά σταμάτησαν για να ακούσουν - έστω καιγια λίγο - μόνο 6 άνθρωποι. Περίπου 20 άνθρωποι έριξαν λεφτά στοκαπέλο καθώς συνέχιζαν να περπατούν, χωρίς να ελαττώσουν την ταχύτητατου βηματισμού τους. Η συνολική είσπραξη ήταν 32 δολάρια. Όταν ημουσική σταμάτησε και υπήρξε σιωπή, κανείς δεν το πρόσεξε. Κανείς δεχειροκρότησε, ούτε υπήρξε κανενός άλλου είδους αναγνώριση.Αυτό που δεν ήξερε κανείς ήταν ότι ο συγκεκριμένος βιολιστής ήταν οJoshua Bell, ένας από τους καλύτερους μουσικούς του κόσμου, και έπαιζεμε ένα βιολί Stradivarius αξίας 3,5 εκατομμυρίων δολλαρίων,κατασκευασμένο από τον ίδιο τον Antonio Stradivari το 1713. Δύο ημέρεςνωρίτερα, ο Joshua Bell έπαιξε σε ένα κατάμεστο θέατρο της Βοστώνηςκαι η τιμή ενός κάτω-του-μετρίου εισιτηρίου ήταν 100 δολάρια. Ο Bellαμείβεται με περίπου 1000 δολάρια το λεπτό!Το συγκεκριμένο πείραμα, δηλαδή το να παίξει ο Joshua Bell στο σταθμότου μετρό incognito, οργανώθηκε από την εφημερίδα Washington Post, ωςμέρος μιας κοινωνικής μελέτης περί του τι εκλαμβάνουμε ως σημαντικό,τι μας αρέσει, και σε τι δίνουμε προτεραιότητα. Η γενική περιγραφή τουπειράματος ήταν: « Σε ένα συνηθισμένο περιβάλλον, σε μια ακατάλληληώρα, αντιλαμβανόμαστε το ωραίο; Σταματάμε για να το ευχαριστηθούμε;Αναγνωρίζουμε το ταλέντο σε ένα μη-αναμενόμενο περιβάλλον;»--- --- --- --- ---Marketing lesson: Πολλοί άνθρωποι δέχονται να πληρώσουν υψηλά ποσά γιαένα προϊόν ή υπηρεσία, εφόσον ο τόπος και ο χρόνος είναι κατάλληλα,αλλά ούτε καν προσέχουν ακριβώς το ίδιο προϊόν ή υπηρεσία σε ανύποπτοχώρο και χρόνο.Philosophical question: Εάν ένας καταπληκτικός μουσικός παίζεικαταπληκτική μουσική, αλλά κανείς δεν σταματάει για να ακούσει, τελικάπόσο καλός είναι ο μουσικός?Personal question: Εσείς αντιλαμβάνεστε / κρίνετε τα πράγματα within acontext ή ανεξαρτήτως context?